Microsoft Windows

همه شما با موجود دوست داشتنی و کاربرپسند شرکت ماکروسافت آشنایی دارید و شاید برایتان جزئی از نوستالژی های کودکی باشه و می توان گفت بیش از نود درصد از کسایی که با کامپوتر آشنا شده اند در ابتدا با یک نسخه از ویندوز این شرکت شروع کردن . محصولی دوست داشتنی که نرم افزارهایی پر قدرت بر روی آن کار می کنند و سالیان سال است که توانسته اند ماکروسافت را سر پا نگه دارند . شاید خالی از لطف نباشد که اشاره ای به Microsoft Office که شاهکار بی چون چرای ماکروسافت است اشاره کرد که شید عمده محبوبیت این سیستم عامل را در بر می گیرد . رایانه های ویندوزی سالهاست مهمان خانه ها و ادارات ما انسان ها هستند تا به ما کمک کنند کار های روز مره یا پیچیده را با رایانه آسانتر و سریع تر انجام دهیم . همین مهم باعث شده هیچ وقت به فکر جایگزین کردن چیزی به جای آن را به ذهنمان وارد نکنیم ، با اینکه می دانیم ماکروسافت ممکن است ما را شنود کند و یا از طریق بد افزار ها در خطر از دست رفتن اطلاعات یا دزدیده شدن آن ها قرار بگیریم .

اما این مشکلات امنیتی هیچوقت محبوبیت ماکروسافت و محصولات این شرکت را کم نمیکند چون مردم دوستش دارند و حاضرند بابت هر کدام از نسخه هایش پول زیادی بپردازند ، حتی اگر به گفته هکرها و خیلی از کارکنان ماکروسافت از سوی خود آن شنود یا سرقت اطلاعاتی شوند .

حیرت انگیز بودن این محبوبیت باعث شده تمام شرکت های نرم افزاری از جمله شرکت های ساخت بازی های رایانه ای ، نرافزارهای گرافیکی ، محاسباتی , صنعتی ، تجاری و بسیاری از شرکت هایی که عمدتاً محصولاتشان به صورت لایسنس دار یا به عبارتی پولی ارئه می نمایند. شرکت هایی مانند Adobe ، Autodesk ، Oracle ، Symantec ، Konami و بسیاری دیگر از شرکت های بزرگ در حال ساخت و تولید نرم افزار و سرویس های مختلف برای ویندوز هستند.

اما از تمام این موارد مهم تر دسکتاپ یا میزکار ویندوز همیشه در زمان های ارائه خود زیباست . ماکروسافت همیشه توانسته در رقابت با بقیه دسکتاپ های دیگر کاربر پسند تر خود را نشان دهد . البته باید در اینجا از حق مابقی دسکتاپ ها دفاع کنم که ویندوز از آن ها کپی برداری کرده تا خود را بالا بکشد. برای اثبات این ادعا می شود به دسکتاپ Window 8 اشاره کرد که با خروج آن کلاً تابوی منوی اصلی و کسل کننده ی Start شکسته شد و یک منویی شناور به اسم مترو ارائه شد که با واکنش کاربران سنتی و برنامه نویسان دنیای متن باز نیز مواجه شد .کاربران سنتی از حذف کامل منوی اصلی ناراحت بودند و برنامه نویسان متن دنیای متن باز نیز مدعی بودند که از ایده های دسکتاپ Gnome 3 کپی برداری شده ( که کاملاً حق با آن هاست ).

این موارد باعث شد ماکروسافت به فکر ساخت هر چه سریع تر یک سیستم عامل شود . به گونه ای که حتی تصمیم به تغییر نام سیستم عامل خود گرفت و قرار بود به جای نام 9 نامی جدید داشته باشد که تصمیم بر آن شد Windows Blue نسخه بعدی خواهد بود .

پس از مشاهده مشکلات متعدد ویندوز 8 و کند بودن آن و پیشرفت سیستم عامل هایی دیگر در این زمینه تسمیم بر این گرفته شد پروژه ویندوز Blue کلا متوقف و پروژه ویندوز 10 آغاز شود .

پس از خارج شدن و مشاهده نام گذاری عجیب Windows 10 ، ماکروسافت توانست نسبت به قبل جذاب تر ظاهر شود و این بار با الهام از دسکتاپ نسخه قبلی خود Windows 8 و همچنین کپی برداری از دسکتاپ سیستم عاملی متن بازی به اسم Manjaro-KDE و یه جورهایی کپی برداری از آن به گونه ای بسیار زیرکانه بین کاربران خود محبوب شد .

گذشته از هر چیز در دو نسخه آخر ویندوز قابلیت های امنیتی بیشتری به ویندوز افزوده شد که همگان را خوشحال کرد و .NET کاران (فریم ورک توسعه نرم افزار های سمت ویندوز) را دلگرم تر کرد تا سیستمی بدون آنتی ویروس را تجربه کنند تا برای ساخت و نصب شدن نرم افزارهایشان دچار مشکل نشوند . شاید لازم باشه عرض کنم که برنامه نویس های .NET هم به شدت به این سیستم عامل وابسته هستن و به آن عشق می ورزند . البته چاره ای جز انتخاب ویندوز هم ندارند و یه جورایی محکوم به استفاده از آن در سیستم های شخصی و سرور هایشان هستند و باید پول زیادی هم بابت استفاده از آن بپردازند. محصولی که امنیت مناسبی ندارد و برای کار با آن زیاد به دردسر نمی افتند و مورد توجه کاربران عادی هم هست .

شاید همه آن ها بابت یادگیری آن هم باید هزینه مادی زیادی بپردازند و چون انجمن ها و اجتماعات قدرتمند سمت وب کم دارند باعث شوده به کتاب ها و دوره های آموزشی ماکروسافت نیز وابسته شوند .

اما به جز برنامه نویسان .NET , برنامه نویسان زیادی از ویندوز استفاده می کنند که می شود به JAVA کار ها , Python کارها , Ruby کارها , GO کارها و C/C++ کارها اشاره کرد . تمام برنامه نویسان این زبان ها به جز برنامه نویس های غیر .NET معتقد اند که این زبان ها بسیار از #C قویتراند و حتی شاید همه آن ها مجبور نباشند روی سیستم عامل خاصی کار کنند چون می توانند همه جا نرم افزارهایشان را کامپایل یا تفسیر کنند و به صورت دل بخواهی از ویندوز استفاده می کنند و حتی اگر روزی ماکروسافت به هر دلیلی ورشکست یا به هر دلیلی از سوی گروهی طرد یا تحریم شد ، می توانند به سیستم عامل های دیگری نیز مهاجرت کنند . شاید پیش خودتان بگویید بسیار کار خست و بیهوده ای است که شما با ویندوز بخواهید زبان هایی مثل Python و Ruby را کار کنید . چون این زبان ها عملاً برای خیلی کارها نیازمند Command Line هستند و ویندوز از CMD نا امید کننده خود بهره منده که البته جدیداً مقداری قوی تر شده .

در بخش سرورهای ویندوزی یا همان Windows Servers ماکروسافت سیستم عاملی بسیار کاربر پسند خلق کرده که کانفیگ نسبتآ راحت تری در مقابل سیستم عامل های مشابه و رقیب دارد، اما مشکلات امنیتی و نگهداری این سیستم عامل در اینترنت باعث شده خیلی از شرکت های بزرگ به فکر مهاجرت بر روی سیستم عامل های قوی تر و امن تر وادار کند .

مخصوصاً امروزه که بحث امنیت و آپ تایم بودن سرورها بسیار مطرح است و خیلی از وب سایت های بزرگ نیز به بحث SEO اهمیت ویژه ای می دهند که عموماً درحال مهاجرت بر روی سیستم عامل هایی چون Unix و Unix like هستند .

خیلی وقت ها شده که ویندوز نیاز به آپدیت یا نصب نرم افزار داره که باید برای راه افتادن و استفاده از آن سرور بارگذاری مجدد بشود و شما مجبور باشید سایت خود را مدتی down نگه دارید تا از آن سرویس بهره مند شوید (لازم است بدانیم down بودن SEO را نابود می کند) . مشکلی جالب که در ویندوز سرور 2008 مشاهده کردم این بود که در زمان کانفیگ نرم افزار ناگهان ویندوز سرور کرش کرد ، ری استارت شد و پس از بارگزاری مجدد از من پرسید ‘چرا من ری استارت شدم؟’ به نظر من به جای اینکه بفهمد مشکل چیست و در لاگ خود ثبت کند ، از کاربر می پرسد که مشکلش از کجا بوده و بعداً بارگذاری می شود.

ولی با وجود این مشکلات ، ماکروسافت با ورود به سمت بازارهای جدید باز هم محبوبیت خود را به نمایش گذاشت و با توجه به قدرت زیاد خود توانست بازار کنسول های بازی را تا مدت ها مال خود نگه دارد . Xbox با ویندوزی که با خود به یدک می کشید به شدت تا مدت ها بی رقیب ماند و همواره یکی از بهترین کنسول های بازی های رایانه ای نام برده می شود و علت آن زیبایی و قدرت گرافیکی خیره کننده آن است . همچنین دستگاه تشخیص حرکت آن از نوابغ علمی این شرکت محسوب می شود که در درون پک این محصول قرار داده شده .

ماکروسافت با در نظر گرفتن توانایی خود در ساخت سیستم عامل توانست با ارائه نسخه هایی از ویندوز موبایل هم خود را در لیست شرکت های خلق کننده سیستم عامل موبایل ببیند . گر چه تا کنون موفق نبوده اما با ورود بحث همگام سازی نرم افزاری ویندوز توانسته توجه ها را به خود جلب کند . اگر چه کماکان نتوانسته آن را عملی کند اما عملی کردنش می تواند ناکامی های ویندوز را جبران کند .

Unix

سیستم عامل قدرت مند ، امن و مولتی تسک . این اولین جمله ای است که از سال ۱۹۷۳ به تا به امروز در ذهن همه مهندسین IT حک شده. Unix سیستم عاملی کاملاً تجاریست که توسط شرکت AT&T آمریکا ساخته شده است . این سیستم عامل در مراکز دولتی و کمپانی های امنیتی و توسعه دهنده سیستم های اینترنتی بزرگ دنیا به وفور استفاده شده است. شاید باورتون نشه اما اینترنت امروز با یونیکس و شبه یونیکس ها اینترنت شد و به گونه ای طراحی شده است تا بر روی هر سیستمی قابل سوار شدن است . این قابلیت با ادقام مولتی تسک بودنش باعث شد قدرت آن از ابتدا به چشم بیاید و تمام دنیای IT را به سرعت با خود توسعه دهد.

سیستم‌های یونیکس با ایده‌های جدیدی که مطرح کرده‌اند ، شناخته می‌شوند که می توان به پرونده‌های متنی ساده، مترجم‌های خط فرمان و File System سلسله مراتبی و غیره اشاره کرد.

هسته این سیستم عامل در ابتدا توسط فردی به نام Ken Thompson نوشته شد و سپس با کمک برنامه نویسی بزرگ به نام Dennis Ritchie به زبان C++ باز نویسی شد. امروزه شرکت های بزرگ مثل Oracle و IBM به شکل گسترده ای سیستم های یونیکسی خود را توسعه می دهند .

سولاریس معروف ترین نسخه قدرت مند شرکت SUN Microsystems بود که پس از فروش آن به شرکت Oracle این سیستم عامل قدرتمند تر هم شد و شاید به جرات یکی از کارآمد ترین سیستم عامل های موجود است که با اکثر سخت افزارهای شرکت SUN و سرویس های Oracle بسیار سازگار است .

در قدرت و توانایی بالای یونیکس هیچ شکی وجود ندارد و در بحث امنیت و پایداری سرور حرف اول را میزند ، اما به طور کلی گران بودن و سختی کار با تمام سرور های یونیکس و مشابه یونیکس باعث شده فقط برنامه نویسان سطح بالا و مهندسان IT از آن بهره مند شوند. اما برای خرید و پیاده سازی آن باید هزینه ای گزاف صرف کرد که باعث شده فقط شرکت های بزرگ توانایی انجامش را داشته باشند .

یونیکس در سالهای اخیر با دانشگاه بروکلی آمریکا به شدت رشد کرد و با نسخه منتشر شده خود یعنی ‌BSD دنیا رو متحول کرد و خیلی از شرکت هایی مثل Apple و Sony را وادار کرده سیستم عامل هایشان را بر پایه BSD توسعه دهند . محصولاتی مثل PS4 و MAC OS X و IOS بر اساس همین پلت فرم هستند که بسیار در بخش کاربران عمومی محبوب اند .

با اینکه ,Unix و هم خانواده هایش دنیا رو تکان داده اند اما عملاً از قوانین Unix یعنی متن باز نبودن پیروی می کردنند و کسی به سورس هسته آن ها دسترسی نداشته .

این محدودیت برنامه نویسان را برای توسعه آزار می داد و باعث می شد خیلی ها از توسعه آن پشیمان و علاقه مند به ساختن سیستم عاملی آزاد که شبه Unix است کند. همین علاقه مند بودن و هدفی رویا پردازانه باعث آغاز فلسفه نرم افزار های آزاد و متن باز نیز شد که با خلق سیستم عامل GNU گام بزرگ این هدف به واقعیت پیوست .

در سیستم عامل های یونیکس بیس خبری از ویروس های کامپیوتری و کرم ها و تروژان ها نبود و نیست و برای نفوذ به آن نیاز به دانش و صبر بی پایانی بود . برای همین اکثر مهندسین IT به آن عشق می ورزند و با دسترسی به Command Line قدرت مند خود و نوشتن اسکریپت هایی Shell Script برای کانفیگ آن ، قدرت و امنیت را به سرور های خود به ارمغان می آورند .

Command Line و تمامی دستورات یونیکس می توانند سیستم عامل را هدایت کنند . این عامل باعث شده سرعت دسترسی و کارایی سیستم های یونیکس بدون دسکتاپ نیز قابل توجه باشد . به گونه ای که عموم سرور های یونیکس بیس بدون دسکتاپ عمل می کنند و عمومآ از Command Line استفاده می کنند . این عمل باعث بالا رفتن فهم یک مهندس IT می شود. شاید به همین دلیل است که کسانی که از Command Line استفاده می کنند فهم بیشتری نسبت کامپیوتر دارند.

Mac OS-X

قدرت , جذابیت و زیبایی همه در سادگی نهفته است . این اولین جمله ای است که با شنیدن یا دیدن نام یا آرم شرکت Apple به ذهنتان می رسد . شرکتی که در زیر زمینی در California توسط استیو جابز و همکارش Steve Wozniak با تولید کامپیوتری با سیستم عاملی نو پا به دنیای نرم افزاری گشود .

OS-X سیستم عامل پر قدرت شرکت اپل است که به صورت انحصاری بر روی کامپیوترهای مکینتاش MAC و تمام مک‌هایی که از سال ۲۰۰۲ عرضه شده‌اند اجرا می‌شود که سال هاست خود را به عنوان سیستمی قدرت مند و گران قیمت مطرح کرده است .

شاید همیشه تمام کسانی که از مک استفاده می کنند برایتان جالب باشند که چرا انقدر از داشتن آن لذت می بردن و حتی به خودتان بگیویید که سیستم عامل آن بیشتر شبیه جادو یا کارتون های انیمیشنی یا فیلم های شرکت مارول استدیو هستند.

اما باید بگویم پشت این ظاهر ساده و کاتونی , یک دنیای پر قدرت و کاملاً کاربردی هست که تمامی شرکت های بزرگ دنیا برای ورود به بازار این شرکت سر و دست می شکنند . چون بسیار امن هست و همه ی برنامه نویس ها مخصوصاً برنامه نویسان SWIFT و دیزاینرها دوستش دارند . خیلی خوب است بدانید در این سیستم عامل خیلی از زبان های برنامه نویسی به راحتی کامپایل می شوند و به راحتی کار می کنند و بر خلاف ویندوز از Command Line قدرتمندی بهره می برد و می توان از فرمان های Unix در آن بهره مند بود .

شرکت اپل به شدت موفق شده رضایت برنامه نویسانی که از سیستم های این شرکت استفاده می کنند را جلب کند و چون دسکتاپی کاملا پایدار و کاربردی را در خود دارد ، می تواند برنامه نویسان را درگیر مشکلات دسکتاپشان نکند .

همچنین از یک Terminal قدرت مند بهره مند است که برنامه نویسان متکی به Command Line را به نسبت راضی نگه می دارد و کار آن ها را به خوبی راه می اندازد . به غیر از برنامه نویسان کاربران دیگری که از آن استفاده می کنند به داشتن آن افتخار می کنند و همواره با وجود امکانات نرم افزای قدرتمند از آن لذت می برند .

شاید باورتون نشه که نرم افزارهای گرافیکی زیادی در این سیستم عامل قدرت مند عمل می کنند و شاید بگویم در این زمینه بسیار قدرت مند تر از مابقی رقبای خود عمل کرده و شرکت هایی بزرگ مثل Adobe ، IO و Autodesk در این حوزه فعالیت جدی می کنند. همچنین پر کاربرد ترین نرم افزارهای ساخت موزیک عموماً ابتدا بر روی کامپوترهای مک طراحی می شوند که می توان گفت این سیستم ها با سخت افزارها و نرم افزار های موجود در این حوزه بسیار سازگار است و درایورهایی کاملاً سازگار را ساخته و از آن ها پشتیبانی می کند . شاید به جرات بگویم عمده آهنگ سازان دنیا از مک جهت ادیت یا ساخت آهنگ های خود استفاده می کنند . در حوزه فیلم سازی و ادیت فیلم های سینمایی نیز می توان آن را محبوب ترین دانست.

با وجود این همه نقاط مثبت سخته که بشود عیب هایی را از OS-X بتوان گرفت اما شاید مهمترین عیب این سیستم عامل این است که بیش از حد شما را به ابزاهای خود متکی می کند و شما را تنبل میسازد و خیلی از برنامه نویسان استفاده کننده از آن به این امر واقف هستند که OS X برنامه نویسان را تنبل بار می آورد . یکی از ایراد های بزرگ آن که خیلی از برنامه نویسان را آزار می دهد ، متن باز نبودن OS X است که برنامه نویسانی که پروژه های متن باز ارائه می دهند رو حساس کرده .

اگرچه شاید منطقی نباشد اما دنیای متن باز به شدت دنیای عجیب و پر فلسفه ای است که شاید خالی از لطف نیست در مورد آن بیشتر بدانین ، برای همین در بخشی دیگر از این مغاله به شکلی کامل تر به آن می پردازیم.

شاید بخواهید ابزار یا قابلیتی از دسکتاپ زیبای OS X که به جرعت پایدار ترین دسکتاپی است که تا به حال دیده ام را دستکاری کنید و بخواهید آن را شخصی سازی کنید ، ولی به علت متن باز نبودن این امر امکان پذیر نیست و دقیقاً این جاست که ممکن است خیلی از برنامه نویسان را از استفاده کردن از آن پشیمان سازد و آن ها را علاقه مند به سیستم عامل های متن باز که دارای کدی آزاد هستند کند . شاید پیش خودتان بگویید این دیوانگی است که کسی از مک خودش را جدا کنه و برود سراغ یه سیستم عامل دیگه اما آزاد بودن به نظر بنده ارزش زیادی دارد که همه ما برایش تلاش می کنیم تا به آن برسیم . حتی خیلی از برنامه نویسان تلاش می کنند با این هدف از بسته ماندن سورس نرم افزارها مقابله کنند . بسیار بسیار زیادند کسایی که با Unix و Windows مخالف هستند و سعی می کنند با آن ها رقابت کنند ( البته جدیداً آن ها سعی در رسیدن به ایده های ناب دنیای متن باز هستند).

گنو/لینوکس

ایراد بعدی OS X که خیلی ها را پشیمان می کند تا از آن استفاده کنند این است که بشدت گران قیمت است و باید هزینه گزافی بابت خرید آن پرداخت کرد . ساده بگویم برای خرید تمام محصولات شرکت اپل باید پولدار باشید.

امکان ندارد کسی گنو/لینوکس را بشناسد یا مطلبی درباره اش نخوانده باشد که به قدرت، امنیت و آزاد بودنش پی نبرده باشد. GNU/Linux سیستم‌عاملی شبه یونیکس Unix like است ولی یونیکس نیست و به همین دلیل است که همیشه در ابتدای اسم آن از (GNU’s Not Unix) GNU استفاده می کنند. اگر بخواهم در مورد گنو و معرفی آن حرفی بزبان بیاورم , باید بگویم که گنو نام بنیادی از تشکیل نرم‌افزارهای آزاد و متن باز است که در سال ۱۹۸۴ میلادی توست ریچارد استالمن با تشکیل آن پروژه بزرگ گنو GNU را آغاز کرد (تولید سیستم عامل آزاد و متن باز). در این پروژه که یک جنبش نرم‌افزاری محسوب می‌شد برنامه‌نویسان با یکدیگر همکاری می‌کردند تا سیستم عاملی آزاد خلق کنند که این همکاری تا به حال نیز ادامه دارد.

آن زمان بیشتر ابزارهای پروژه گنو (سیستم عامل گنو) که با زبان برنامه‌نویسی C و اسمبلی نوشته شده بود آماده کار بود و تنها یک هسته ی مناسب و آزاد کم بود. حتی سیستم‌عامل مینیکس(سیستم عاملی یونیکسی که برای پروژه های توسعه ای در دانشگاه ها مطرح بود) نیز با وجود در دسترس بودن کد منبع آن، آزاد نبود و حق نشر مخصوص داشت.

کار در پروژه گنو به سمت طراحی یک هسته مناسب متمرکز می‌شد اما به نظر می‌رسید که برای ایجاد این هسته حداقل چندین سال زمان نیاز است. این تأخیر برای لینوس توروالدز (خالق هسته لینوکس) قابل تحمل نبود . بنابراین خودش دست به کار شد و با الهام از کد مینیکس کار را آغاز کرد. سرانجام در ۲۵ اوت سال ۱۹۹۱ در ساعت ۲۰:۵۷ (به وقت گرینویچ) پیامی تاریخی به گروه خبری comp.os.minix از طرف لینوس توروالدز ارسال شد که به نظر بنده این پیام دنیای IT رو در آن زمان به خود خیره و تکان داد .متن پیغام لینوس بدین شرح بود:

درود به هر کس که آن بیرون ، از مینیکس استفاده می‌کند – من هم‌اکنون روی سیستم‌عاملی آزاد برای رایانه‌های AT ۳۸۶-۴۸۶ کار می‌کنم و فقط برای سرگرمی روی آن کار می کنم ، چون مانند پروژهٔ گنو بزرگ و حرفه‌ای نیست . از ماه آوریل کار را آغاز کرده‌ام و هم‌اکنون این سیستم‌عامل آماده‌است و کار می‌کند. دوست دارم از دیدگاه دیگران در مورد سیستم‌عاملم با خبر شوم. چه آنان که مینیکس را دوست دارند و چه آنان که دوست ندارند. چرا که سیستم‌عامل من تا حدی شبیه به مینیکس است. در حال حاضر (۱٫۰۸) bash و (۱٫۴۰) gcc را بر روی آن دارم و چیزهای دیگری که به نظر می‌رسد همه درست کار می‌کنند. این بدان معناست که طی چند ماه آینده چیز به‌دردبخوری فراهم خواهم کرد و دوست دارم بدانم مردم بیشتر چه امکاناتی لازم دارند. به هر پیشنهاد و نظری خوش‌آمد می‌گویم اما قول نمی‌دهم که آن را انجام دهم!

با این پیغام آقای لینوس , دنیای نرم افزارهای آزاد به رسمیت شناخته شد و همه گنو و هدف آن را جدی گرفتند و تمام علاقه مندان آن مشغول به نصب و توسعه آن شدند.

البته اوایل یک کاربر لینوکس برای پیکربندی و نصب سیستم خود، نیازمند دانش بالایی از رایانه بود. این دلیل به علاوه جذاب بودن دسترسی به درون سیستم، باعث شده بود که به طور سنتی کاربران لینوکس را (بر خلاف کاربران ویندوز یا مَک‌ او اِس) کسانی شکل بدهند که با رایانه بیشتر دمخور هستند. افرادی که معمولاً با القاب «هَکِر» و «گیک» شناخته می‌شوند. این نگرش در سال‌های اخیر با افزایش راحتی کار در لینوکس و گسترده شدن استفاده از بسیاری از توزیع‌ها (نسخه های مختلف گنو لینوکس که از هسته لینوکس بهره می برند) ، اعتبار خود را از دست داده‌است. لینوکس در بازار سرورها و کاربردهای ویژه (مانند پردازش تصویر و سرویس‌های وِب) پیشرفت قابل ملاحظه‌ای کرد و امروزه بیشترین کاربران را در این حوزه ها در اختیار دارد.

تمام قدرت لینوکس بر می گردد به طراحی و کدنویسی بسیار تمیز و خوانای آن که سازگاری نسبتاً زیادی با سخت افزار دارد و علتش این است که بخش بزرگی از کد لینوس با زبان برنامه‌نویسی C نوشته شده‌است (۷۱٪) . اگرچه از بسیاری از زبان‌های دیگر هم استفاده شده که می توان به C++، لیسپ، اسمبلی، پرل، فرترن، پایتون و زبان‌های اسکریپت‌نویسی گوناگون اشاره کرد که اندکی بیش از نیمی از خطوط کد، تحت مجوز عمومی گنو (جی‌پی‌اِل) هستند. شاید باور کردنی نباشه که هسته لینوکس ۲۴ میلیون خط کد داره و این تقریباً ۸٪ کل کد این سیستم عامل را تشکیل می‌دهد.

حال شما کدام یک را انتخاب می کنید ؟  🙂